หายๆ ไปเนิ่นนาน กับเรื่องราวเจ้าตัวน้อย
วันนี้ขอเสนอในตอน อดอยาก
คำนี้ตามความหมายในเนื้อเรื่องคืออดความอยากได้ของเล่นของเจ้าลูกชายวัย 6
ขวบ อาการอยากของลูกชายนี่ เห็นแล้วก็สงสารเนอะ
ดูจะทรมานจิตใจเสียเหลือเกิน น้ำหูน้ำตาร่วง พูดฟังไม่ได้ศัพท์
ขยับปากแต่ละทีก็มีแต่ อยากได้ ๆๆๆๆ จะเอาๆๆๆ เต้นเร่าๆ เหมือนถูกไฟลนที่เท้า
อาการนี้เป็น ๆ หาย ๆ
ยังรักษาไม่หายขาดสักที
ล่าสุดเหตุเกิดที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ไปทำธุระ คุยกันอย่างดี
ว่าเราจะไปทำอะไร อย่างไร เสร็จธุระก็คือกลับ
ตกลงกันชัดเจนก่อนเดินทางไปกัน 2 คนแม่ลูก
แม่ดาวก็รู้ว่าห้างสรรพสินค้ามีแผนกล่อใจเด็ก เร้าความอยากคือแผนกของเล่น
ดังนั้นจึงเลือกที่จะไม่เดินผ่านจุดนั้น และไม่ได้มีธุระอะไร ณ
บริเวณนั้นด้วย แต่พลาดตรงที่เมื่อเดินออกจากห้างจะไปทำธุระอีกที่ มีร้านขายของเล่นเด่นสง่า อยู่ ณ จุดที่กำลังเดินไป
เห็นแล้วแต่ไกล พยายามเบี่ยงเบนความสนใจ
แต่.....ไม่พ้นสายตาเรด้าของเจ้าดีโด้
หยุดนิ่งดึงมือแม่ไว้ และร้องขอ
ดีโด้ แม่ครับ ขอดีโด้ดูของเล่นหน่อยได้ไหม
แม่ ดีโด้ครับ เราตกลงกันว่าอะไรครับ
ดีโด้ แม่นะแม่นะ
ดีโด้ขอแค่ดูเฉยๆ ดูเฉย ๆ ไม่ซื้อ
แม่ (ใจอ่อนและยังมีเวลาเหลือ)
ได้ครับ ดูเฉย ๆ นะครับ ไม่ซื้อตามนี้นะ
ดีโด้ ครับ
และเมื่อได้เข้าไปดูใกล้ๆ
ก็มีสิ่งหนึ่งที่เร้าใจเด็กชายวัย 6 ขวบคนนี้มากคือ นินจาโก สีแดง อันที่จริงเขาเล่นของเล่นนี้มานานแล้ว
มีสะสมไว้เยอะทีเดียว มีแทบจะทุกสี แต่ละสิ่งก็ได้จากโอกาสพิเศษบ้าง
สะสมเงินเองบ้าง
แต่ที่ได้จัดหนักคือของขวัญจากคุณย่าให้ในโอกาสหลานอยากได้มาก ทุกครั้งก็เห็นอยากได้มากตลอด
แต่แม่ไม่ใจอ่อน
เขาอยากได้ชุดใหญ่มานานมากแต่ให้เก็บสะสมเงินเอาเอง เก็บมานานก็ยังไม่ได้สักที ราคาชุดที่คุณย่าซื้อให้ประมาณ 1,800 บาท
เป็นราคาที่ดูไม่เหมาะสมกับคุณค่าที่ลูกเราคู่ควรฮ่าๆๆๆๆ แพงสำหรับแม่มาก และไม่เห็นประโยชน์ที่จะได้จากเงินที่จะเสียไป
นอกจากแค่ตอบสนองความอยากและได้ความสุขชั่วคราวของลูก เห็นแต่สิ่งที่จะเสียกับเสีย เสียนิสัย เสียเงิน เห็นผลเสียมากว่าดีนะ ชั่งใจคิดแล้วว่าไม่ควร
กลับมาเข้าเรื่องฮ่าๆๆๆ
เมื่อตากระทบรูป เกิดอาการอยากขึ้นมาฉับพลัน ไม่ยั้งคิดแล้ว
วิงวอนขอร้องแม่ แต่ก็คุยกันในสิ่งที่เราตกลงกันและเดินจากไป ขากลับผ่านอีกที่นี้ฝนกำลังจะมา ตรงจุดนั้นไม่รีบเดินผ่านอาจเปียกหนักได้ เร่งฝีเท้า แต่เจ้าดีโด้น้อยก็ดึงมือไว้สุดแรง อ้อนวอนขอร้อง ด้วยประโยคเดิม ๆ
ดีโด้ แม่ครับ ดีโด้ขอซื้อตัวนี้ สีแดงตัวเก่ามันหายไปไหนแล้วไม่รู้
ดีโด้ขอยืมเงินแม่หน่อย แล้วกลับไปจะใช้คืนให้ ดีโด้มีเงินหลายบาทอยู่ น่าจะพอ
แม่ ดีโด้ครับ
แต่เราคุยกันว่าอย่างไร
แล้วจากนั้นก็เป็นการสนทนาอีกพอสมควร บอกตามตรงแม่ดาวสู้แรงลูกไม่ได้
เดี๋ยวนี้ตัวใหญ่ แรงเยอะ เขารู้ว่าถ้าเขาปล่อยแม่ ๆ จะเดินจากไปจากตรงนั้น ทันที
เขาก็ยื้อฉุดดึงแขนไว้ แกะไม่ออก ลากไม่ไป
เลยตั้งสติเอาใหม่
แม่ ดีโด้ครับ ลูกอยากได้มากๆๆๆเลยใช่ไหม นินจาโกแดงเนี้ย
ดีโด้ ใช่
แม่ ลูกมีเงินในกระปุกเท่าไหร่
ดีโด้ ไม่รู้
แต่คิดว่าน่าจะพอ
แม่ งั้นลูกลองไปถามราคาก่อนไหม
ว่าเท่าไหร่
แล้วจากนั้นดีโด้ก็เดินเข้าไปถามราคา และราคาประมาณ 400 บาท
แม่ อืม 400
บาท
แม่ไม่แน่ใจว่าเงินในกระปุกลูกมีพอไหม
เพราะแม่เห็นลูกเอาไปซื้อของเล่นตลอดเลย
กลับไปบ้านแล้วนับเงินที่มีก่อนว่ามีพอไหม
แล้วถ้าพอค่อยคุยกันอีกที
ดีโด้เริ่มใจอ่อนยอมก้าวขาจากร้านของเล่น
แต่เดินไปก็ทุรนทุรายบ่นไป บ่นว่าขอยืมเงินแค่นี้ก็ไม่ได้ บ่นว่าแม่ใจร้าย
บ่นสารพัดจะบ่น จนผ่านไปเจอกระจกที่แผนกเสื้อผ้า
ชี้ให้เขาเห็นอาการสีหน้าท่าทาง
ให้เขามองเด็กชายในกระจก
แม่ ดีโด้ ลูกลองมองดูตัวเองตอนนี้ซิ ดูเป็นอย่างไร มีความสุข หรือความทุกข์
ดีโด้ (หยุดและหันมองตัวเอง) มีความสุข
แม่ อ้อ...มีความสุข
แล้วร้องไห้ หน้าเบี้ยว แบบนี้สำหรับแม่จะเรียกว่ามีความทุกข์นะ ทุกข์เพราะอยากได้ของเล่น แล้วก็ไม่ได้
อาการอยากมันก็ออกฤทธิ์แบบนี้แหละ
จับหัวใจตัวเองซิเต้นแรงไหม(จับมือเขาให้จับที่หัวใจตัวเอง) หายใจแรงขึ้นกว่าปกติไหม
ดูหน้าตัวเองซิ ว่าหน้าตาดูปกติดีไหม แบบนี้เรียกว่าใจไม่ปกตินะลูก ความอยากทำให้ลูกเป็นทุกข์ ทุกข์มากเสียด้วย
ดูซิน้ำตาไหลเลย แม่สงสารหนูจัง สู้ ๆ นะ
คุณเทวดาสีขาวจัดการเจ้าตัวมารร้ายในใจน้องดีโด้ให้กระเด็นไปเลย
(อิงมาจากนิทานที่เคยอ่านด้วยกัน)
หยุดร้อง หยุดบ่นสักพัก
เห็นว่าอาการดีขึ้นก็เดินจูงมือกันต่อไป
พอกำลังจะก้าวขาไปออกไปลานจอดรถ อยู่ ๆ น้องดีโด้ก็ดึงมือไว้
ดีโด้ แม่ ดีโด้อยากได้มากจริง ๆนะ ขอร้องเถอะนะแม่นะ ให้ดีโด้ซื้อเถอะ
แล้วดีโด้จะคืนเงินให้จริง ๆ
แม่ แม่รู้ว่าดีโด้อยากได้มากจริง
ๆ ฯลฯ ร่ายมนต์ไปสักพัก
ดูแล้ววันนี้คงไม่ใช่วันของแม่ดาวจริง ๆ ไม่ว่าจะใช้ไม้ไหน
ก็ไม่ยอม ดูอาการลูกว่าคงจะง่วงปนนิด ๆ ด้วย คงคุยกันไม่รู้เรื่อง คิดใหม่ทำใหม่
แม่ ดีโด้ครับ
(ดึงมือลูกไปมุมนึงแล้วทำเสียงแบบระทึกนิดๆ)
ดีโด้เคยดูข่าวโจรปล้นผู้หญิงกับเด็กที่ลานจอดรถไหม
ดีโด้พอได้ฟังจากกำลังโวยวายทุรนทุรายก็หยุด
แม่ เนี้ย แม่กลัวมากๆ เลยนะ เขาบอกว่าโจรหน่ะ จะเรียกปล้น
ทำร้ายคนที่เป็นผู้หญิงเสียเป็นส่วนใหญ่
เพราะแรงน้อยสู้โจรไม่ค่อยได้
โดยเฉพาะหากมากับลูกเนี่ย โจรยิ่งหมายตาเลยนะ
ดีโด้ ทำไม
แม่ อ้าว....ก็แม่ลูกเวลามาห้างด้วยกัน
ดีโด้ไม่เห็นเหรอ ลูกส่วนมากมักจะงอแงจะเอาของเล่น แล้วก็โวยวาย ทำให้แม่ขาดสติ ไม่ได้ระมัดระวังตัว โจรรู้จุดอ่อนตรงนี้แหละ พอคนเราไม่มีสติ
ไม่ระวังตัวก็จะทำการปล้นได้อย่างง่ายดาย
มองไปที่ดีโด้ดูจะอินมาก เงียบสนิท ตามองไปที่ลานจอดรถข้างนอก
ขณะนั้นยังอยู่ในห้างสว่าง ๆ คนพลุกพล่าน
แม่ ดีโด้ครับ แม่กลัวมากเลยนะ ดูข่าวแบบนี้
แล้วแม่คิดว่าอะไร ๆ ก็เกิดขึ้นได้เสมอ เราไม่ควรประมาท ลูกคิดว่าไง
ช่วยแม่ได้ไหม
ดีโด้ แล้วจะให้ช่วยยังไง
แม่ ก็ง่ายมาก แค่ดีโด้นะ
ไม่งอแง ทำตัวปกติ
แล้วเวลาที่ลูกเดิน ลูกก็ต้องคอยมองระวังภัยไว้ มีใครน่าสงสัยไหม ดูทั่ว ๆ
ช่วย ๆ แม่ดู แล้วรีบขึ้นรถ จากนั้นแม่จะรีบล็อคประตูเลย ตกลงไหม
ดีโด้พยักหน้า
จากนั้นเราสองคนแม่ลูกก็เดินไปแบบไม่มีเสียงบ่นให้ระคายใจ เดินไปถึงรถอย่างปลอดภัย และใจโปร่ง พอขึ้นรถปุ๊บดีโด้ก็บอกให้แม่รีบ ๆ ล็อคประตูปั๊บเตือนแม่ด้วย
อิอิ จากนั้นฝนก็ตกกระหน่ำ แล้วเราก็ไม่ได้คุยกันเรื่องของเล่นนี้อีกเลยขณะขับรถ คุยกันอีกทีก่อนนอน
แม่ดาวสอนเรื่องการอดอยาก
เราต้องรู้จักบังคับใจตนบ้าง ไม่ใช่ปล่อยใจตามความอยากไปทุกครั้ง ของเล่นมีได้ ไม่ได้ห้าม แต่ควรมีแต่พอเหมาะ
ชี้ให้เขาเห็นของเล่นที่เขามีมากมายโดยเฉพาะนินจาโก ที่ค่อย ๆ ทยอยซื้อทีละตัว 2
ตัว
สอนให้เขาเปรียบเทียบความรู้สึกเมื่อครั้งยังไม่ได้นินจาโกชุดใหญ่ ว่าความอยากทำให้เขาทุกข์ขนาดไหน
แล้วพอได้แล้วความสุขมันอยุ่กับเขาได้นานเท่าไหร่ เหล่านี้คือชวนคุย ชวนให้เขาตามดูใจตัวเอง ราคาก็แพงแสนแพง
ซื้อมาก็หลายเดือนต่อก็ยังไม่หมด
เล่นแต่ตัวนินจา เครื่องบินที่มากับชุดอยากได้หนักหนา ก็กองไว้ เป็นชิ้น ๆ
ไม่ได้ต่อสักที ความอยากตอนนี้ล่ะ
เหมือนกันไหม เหล่านี้หรือที่เรียกว่าความสุข ความสุขเหล่านี้เป็นความสุขถาวรไหม ลองให้เขาคิดดีๆ เราอาจแค่ชักจูง
แต่ไม่ได้ตัดสินไปทุกคำตอบ ให้เขาคิด
ชวนให้เขามองความสุขจากที่เขาได้แบ่งปันสิ่งของ ได้ทำบุญ
เขารู้สึกอย่างไร คิดถึงแล้วใจลูกสุขไหม
ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องเข้าใจทั้งหมด หรืออาจไม่เข้าใจเลย ณ ตอนนี้ก็ได้ แต่เท่าที่มองเขาก็คิดว่าเขาพอจะเข้าใจ ยกตัวอย่างเรื่องการรู้จักยับยั้งชั่งใจ
ทำไมพี่ ๆ บางคน รู้ทั้งรู้ว่ายาเสพติดไม่ดี
แต่ทำไมพี่ ๆ เขาถึงไปซื้อมาเสพล่ะ
ครูก็สอนว่าไม่ดี พ่อแม่ก็บอก นี่คือ การไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ
รู้ว่าไม่ดี แต่อยากลอง อยากเสี่ยง อยากสนุก อยากเป็นที่ยอมรับในกลุ่มฯลฯ
แล้วลูกล่ะ ถ้าลูกไม่ฝึกบังคับใจตน ณ ตอนนี้อนาคตจะเป็นอย่างไร ถ้าเพื่อนที่ลูกสนิทมากมาชวนไปสูบบุหรี่
กินเหล้า ไปเที่ยวในที่ไม่สมควรลูกจะยอมไปไหม ฯลฯ
สรุปคือ สอนให้ข่มใจ อดอยากบ้างเนอะ ณ ตอนนี้เรื่องนินจาโกแดงนี่ก็หายไปแล้ว
แต่ไม่รู้ไปตกตะกอนนอนก้น หรือหายไปจริง ๆฮ่าๆๆ
น้องดีโด้พูดเองว่า ไม่อยากได้แล้ว นินจาโกมีเยอะมาก ๆ แล้ว และที่มีก็เล่นได้สนุกมาก ทุกวันนี้กลับมาจากโรงเรียนก็จะเข้ามุมเล่นนินจาโกก่อนสัก
30 นาที
จากนั้นค่อยทำการบ้านและอื่นๆ
และที่น่ารักกว่านั้น เมื่อตอนสิ้นเดือนที่ผ่านมามีวันนึงที่แม่ดาวจ่ายสารพัดค่าใช้จ่าย
จนมีเงินเหลือไม่ถึงร้อยบาท และยังไม่ได้ขอสามีเพราะยังไม่เจอกันฮ่าๆๆ จึงออกปากลอย ๆ ว่า วันนี้จะออกจากบ้านไปส่งลูก มีเงินอยู่ติดกระเป๋าแค่นี้
เปิดให้ลูกดู จะทำยังไงดีนะ นี่ถ้าต้องมีเหตุฉุกเฉินให้ต้องจ่ายเงินอีกจะทำอย่างไร เขาก็รีบไปหยิบกระปุกหมีควักเงินมาให้แบงค์ร้อย
3 ใบ และแบงค์ยี่สิบอีกกำหนึ่ง บอกให้แม่หมดเลย
ถามเขาว่าให้แม่ยืม หรือให้แม่เลยไม่ต้องคืน เขาก็ว่าให้แม่เลย แม่ดาวก็ขอบคุณชื่นชมเขาเนอะ ซาบซึ้งน้ำใจเด็กน้อย ๆ แม่ดาวก็ขอรับมาสามร้อย ที่เหลือบอกให้เขาเก็บไว้ พอขึ้นรถไป
เขาก็บอกว่าให้แม่ดาวเปิดกระเป๋าเงินดูซิ
ปรากฎว่าเขาเอาแบงค์ยี่สิบที่มีมาแอบเรียงใส่ในกระเป๋าให้ซะตุงเลย มีทุกข์ก็มีสุขเนอะว่าไหม
