วันพุธที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2556

แม่ครับ ผมมีอะไรจะบอก แต่ไม่อยากบอก


        อ่านชื่อแล้วสงสัยกันไหมคะว่า เอ......มันเรื่องอะไรหนอ    วันนี้แม่ดาวมีเรื่องราวของลูกชายวัย 6 ขวบ  28 มิ.ย. นี้ก็เต็ม 6 ขวบบริบูรณ์   อันที่จริงแต่ละวันเขามีเรื่องเยอะมากๆ   ทำให้แม่ดาวมีเรื่องมากมายที่จะนำมากระจายแบ่งปันฮ่าๆๆ  เอาล่ะ...เข้าเรื่องดีกว่าเนอะ  

        ณ  คืนหนึ่งในสัปดาห์ที่ผ่านมา  เป็นช่วงเวลาก่อนที่จะนอนหลับ  ทุกคืนเราจะมีกิจกรรมเตรียมความพร้อมก่อนการเข้านอน ฮ่าๆๆ ไม่ว่าจะเป็นสวดมนต์ เล่านิทาน แบ่งปันเรื่องราวความสุข ความทุกข์ หรือเรื่องราวสารพัดที่อยากจะเล่าสู่กันฟัง  แม่ดาวก็ปิดไฟและกำลังกำลังจะนอนด้วยกัน จู่ ๆ ก็มีเสียง  ๆ หนึ่งดังขึ้น หลังปิดไฟ

ดีโด้          แม่ (เสียงแบบลาก ๆ เสียงนิดนึง) ดีโด้มีเรื่องอะไรจะบอกแม่แหละ
แม่            ครับ....มีเรื่องอะไรจะบอกแม่เหรอ
ดีโด้          เอ่อ...........ไม่เอา  ไม่บอกดีกว่า มันเป็นเรื่องไม่ค่อยดีเท่าไหร่
แม่            (พูดแบบนี้ ยิ่งอยากจะรู้นะเนี้ย)  อ้าว.......เป็นงั้นไป  ดีโด้บอกว่า มีเรื่องอยากบอกแม่ไง  ตกลงอยากบอกแม่ไหม
ดีโด้          อยากบอก แต่ไม่อยากบอก
แม่            อ๋อ......ใจหนึ่งก็อยากจะบอกแม่  แต่อีกใจก็ไม่อยากจะบอกแม่เนอะ  นั่นซินะ คงเป็นเรื่องที่พูดยากมากเลยนะเนี้ย
ดีโด้          ใช่.....เล่าแล้วกลัวแม่ดุ  กลัวแม่เสียใจด้วย  เป็นเรื่องไม่ดี
แม่            อืม.....แล้วปกติ เวลาลูกทำอะไรผิด แม่ดุลูกมากเลยเหรอ
ดีโด้          ไม่เลย แม่ใจดี แม่ไม่ค่อยดุ แต่บางทีก็มีบ้างนะ
แม่            นั่นซิ ......แม่คิดว่าแม่สามารถรับฟังลูกได้ทุกเรื่องนะ และสัญญาว่าแม่จะไม่ดุเลย จะรับฟังดี ๆ เชื่อใจแม่ไหม
ดีโด้          ดีโด้ก็อยากบอก แต่ไม่อยากบอกนี่
แม่            อืม.........เอาแบบนี้ไหม เรามาผลัดกันเล่าเรื่อง  ลูกเล่าเรื่องของลูก  แม่จะเล่านิทานพิเศษก่อนนอนเพิ่มให้วันนี้  (ปกติแค่ไหนแค่นั้นตามตกลงกันก่อนเข้านอน)    (โน้มน้าวใจไม่ได้ผล งั้นต้องล่อใจ)
ดีโด้          อืม... ก็ได้ ขอ 2 เรื่องได้ไหม
แม่            ได้ สบายมาก ไม่มีปัญหา (ได้ผล อิอิ)
ดีโด้          วันนี้ชั่วโมงเรียนภาษาอังกฤษ มีการสอบแหละ
แม่            อืม...สอบภาษาอังกฤษเนอะ
ดีโด้          เอ๊ะ....ไม่ใช่ ๆ ไม่ใช่การสอบ แต่ครูบอกว่าเป็นการทดสอบ
แม่            อ๋อ...ทดสอบเนอะ
ดีโด้          ใช่  แล้วดีโด้ทดสอบได้  0  (คะแนน) 
แม่            ได้ 0 เหรอลูก อืม..ข้อสอบคงยากมากเลยเนอะ
ดีโด้          ก็ยากนิดหน่อย  ทำได้บางข้อ  แต่ว่าที่ได้ศูนย์ เพราะดีโด้ลอก
แม่            ลอกเพื่อนข้าง ๆ เหรอลูก
ดีโด้          เปล่า  ไม่ได้ลอกเพื่อน แต่ลอกสมุดตัวเอง แต่คุณครูห้ามเปิดดู  แต่ดีโด้ทำไม่ได้ก็เลยเปิด
แม่            อืม...แล้วสอบอะไร ยังไงเหรอ เช่น สอบเขียนคำว่าอะไร สอบเติมคำ ข้อสอบเป็นแบบไหนลูก
ดีโด้          ก็สอบเขียนคำ
แม่            อ๋อ...เขียนคำที่ลูกเรียนผ่านมาแล้วแบบนี้ใช่ไหม เช่น cat bat rat
ดีโด้          ใช่ ๆ  มีคำพวกนี้ด้วย
แม่            เอ...แต่คำพวกนี้ลูกก็เขียนได้นี่นา แม่จำได้ ว่าลูกเขียนได้
ดีโด้          ก็เขียนได้ที่แม่บอก แต่คำอื่น ๆ เขียนไม่ได้ 
แม่            อ๋อ....ก็เลยอดใจไม่ไหวแอบเปิดดูหนังสือ
ดีโด้          ใช่ๆ  (เสียงระรื่นเลย)  แม่ไม่เสียใจเหรอ ดีโด้ได้ศูนย์

แม่            ไม่เสียใจที่ดีโด้ได้ 0  แต่เสียใจที่ดีโด้ไม่ซื่อสัตย์  แม่ว่าครูเองก็คิดแบบแม่นะ 
ดีโด้          ดีโด้ขอโทษ ก็มันทำไม่ได้นี่นา
แม่            ถึงแม่จะเสียใจเรื่องลูกไม่ซื่อสัตย์ แต่แม่มีก็มีเรื่องดีใจนะ
ดีโด้          ดีใจเรื่องอะไร
แม่            ก็เรื่องที่ลูกกล้าหาญไง  กล้าที่จะบอกกับแม่ กล้าที่จะพูดให้แม่ฟัง ทั้ง ๆ ที่เป็นเรื่องที่ลูกเองก็ลำบากใจมากเนอะ   กล้าหาญนั้นดีแล้ว  อย่าลืมเรื่องความซื่อสัตย์ด้วยนะลูก
ดีโด้          คราบ (ลากเสียงยาน)   แต่แม่ไม่ต้องเสียใจเรื่องศูนย์นะ ดีโด้แก้ตัวเลขเองแล้ว ครูให้ศูนย์แล้วดีโด้ก็ให้คะแนนตัวเองเต็มเลย (พูดแบบครึกครื้น) 
แม่            ดีโด้ครับ ต่อให้ลูกจะเขียนแก้เลข   ลบออก ยังไงซะความจริงก็คือความจริง  ลูกหลอกคนอื่นได้ แต่รู้อยู่แก่ใจ หลอกตัวเองไม่ได้หรอกลูก
ดีโด้          ก็ดีโด้ไม่อยากได้ศูนย์นี่
แม่            ไม่อยากได้ศูนย์  ก็ไม่ยาก ดีโด้ทำได้ แม่เชื่อ  จำได้ไหม คนเราอยากจะเก่งเราทำได้  ทำยังไง จำได้ไหม
ดีโด้          ไม่รู้ซิ
แม่            ก็ที่แม่เคยบอกไง  ขยัน ฝึกฝน ทำซ้ำ ๆ ทำบ่อย ๆ  ถ้าดีโด้อยากทำข้อสอบได้คะแนนเยอะ ๆ ก็ต้องทำแบบนี้แหละ
ดีโด้          ก็ดีโด้ไม่อยากทำ
แม่            นั่นซิ   ดีโด้ไม่อยากทำ  อย่างนั้นก็ต้องยอมรับผลของการกระทำของลูกเอง
ดีโด้          ก็ดีโด้ไม่ชอบอ่านหนังสือ ไม่ชอบเขียน มันน่าเบื่อนี่
แม่            แม่เข้าใจ  ว่าดีโด้ชอบเล่นชอบสนุก ก็ธรรมดาแหละลูก ก็ลูกยังเป็นเด็ก   เด็กก็ต้องชอบเล่น ชอบสนุกเป็นธรรมดา
ดีโด้          แล้วถ้าสอบจริง ล่ะ
แม่            หมายถึง ว่าถ้าสอบจริง ๆ แล้วลูกได้ศูนย์คะแนนเหรอ 
ดีโด้          ใช่
แม่            อืม....แม่ก็ไม่ว่าอะไรนะ  ไม่ใช่ปัญหาของแม่นี่นา  ปัญหาของหนู  
ดีโด้          อย่าเรียกว่า หนู ได้ไหม ดีโด้ไม่ชอบ
แม่            จ้าๆๆ ก็แม่ลืมนี่นา ก็เรียกแบบนี้มันชินแล้ว แล้วได้ศูนย์คะแนนดีโด้รู้สึกยังไง
ดีโด้          ไม่ชอบ
แม่            ไม่ชอบ แล้วรู้สึกอายเพื่อน อายครูด้วยไหม หรือยังไง
ดีโด้          อายด้วย
แม่            นั่นซิ......ลูกไม่ชอบได้ศูนย์คะแนน  รู้สึกอายเพื่อนและครู  อย่างงั้นน่าจะแก้ปัญหานี้ยังไง
ดีโด้          ขยัน ทำซ้ำ ๆ ทำบ่อย ๆ
แม่            ใช่  ลูกรู้   เหลือแค่ลูกลงมือทำเนอะ
ดีโด้          เฮ้อ.....เบื่อเรียนจริงๆ  อยากเกิดเป็นแม่บ้างจะได้ไม่ต้องไปโรงเรียน
แม่            ฮ่าๆๆ   แม่เองเมื่อตอนเป็นเด็กก็คิดแบบนี้แหละ  อยากจะเป็นผู้ใหญ่เร็ว ๆ จะได้ไม่ต้องเรียน  แต่พอเป็นผู้ใหญ่จริง ๆ แล้ว กลับรู้สึกว่าอยากกลับไปเรียน อยากกลับไปเป็นเด็กๆ อีก   ไว้ดีโด้โตขึ้นก็รู้เองแหละ  เอาเป็นว่าตอนนี้เราอยู่กับปัจจุบันก่อนเนอะ

                จากนั้นก็ทำตามสัญญานิทานพิเศษ และนอนกอดกันเช่นเคยเหมือนทุกวัน    
                ด้วยลูกแม่ดาวนั้นปกติ เขาจะเป็นเด็กที่อยากเป็นที่รัก อยากเป็นที่ 1 ในสายตาคนอื่น ๆ รอบ ๆ ตัว มักกดดันตัวเองบ่อย ๆ ถึงไม่มีใครกดดันฮ่าๆๆๆๆ   เป็นเด็กคิดมาก ชอบคิดตีความตามประสา  เด็กบางคนอาจไม่รู้สึกอะไรมากกับเรื่องการวัดผล แต่ลูกแม่ดาวไม่ชอบเลย ไม่ชอบให้ใครว่าให้คะแนน ตัดสิน พิพากษา ประมาณนี้  ไม่ชอบการแข่งขัน เพราะกลัวจะแพ้ กลัวจะดูเป็นคนโง่ในสายตาคนอื่น ดังนั้นแม่ดาวจึงต้องหมั่นดูแลและรักษาดวงใจเสมอ ๆ ฮ่าๆๆๆ   การที่แม่ดาวได้พูดคุยแบบนี้ ช่วยให้ลูกผ่อนคลายความกังวล ความเครียดในเรื่องการเรียน การสอบไปได้ในระดับนึง  เมื่อเขารู้ว่าแม่เข้าใจ แม่ไม่โกรธ ไม่ตำหนิ  เขาก็อุ่นใจไปได้บางส่วน  อีกส่วนก็อยู่ที่ตัวเขาความคิดของเขา   แม่ดาวไม่คาดหวังว่าการพูดคุยแบบนี้จะกระตุ้นให้เขาเกิดความขยันหมั่นเพียรมากขึ้น  แค่เป็นการผ่อนคลายความเครียดให้ลูกแค่นั้น ส่วนเขาจะขยันหรือไม่ ก็สุดแล้วแต่   เป็นแม่เนี้ยต้องใช้สมองคิดเยอะเนอะ ว่าไหม



แม่ครับ ผมมีอะไรจะบอก แต่ไม่อยากบอก



        อ่านชื่อแล้วสงสัยกันไหมคะว่า เอ......มันเรื่องอะไรหนอ    วันนี้แม่ดาวมีเรื่องราวของลูกชายวัย 6 ขวบ  28 มิ.ย. นี้ก็เต็ม 6 ขวบบริบูรณ์   อันที่จริงแต่ละวันเขามีเรื่องเยอะมากๆ   ทำให้แม่ดาวมีเรื่องมากมายที่จะนำมากระจายแบ่งปันฮ่าๆๆ  เอาล่ะ...เข้าเรื่องดีกว่าเนอะ  
        ณ  คืนหนึ่งในสัปดาห์ที่ผ่านมา  เป็นช่วงเวลาก่อนที่จะนอนหลับ  ทุกคืนเราจะมีกิจกรรมเตรียมความพร้อมก่อนการเข้านอน ฮ่าๆๆ ไม่ว่าจะเป็นสวดมนต์ เล่านิทาน แบ่งปันเรื่องราวความสุข ความทุกข์ หรือเรื่องราวสารพัดที่อยากจะเล่าสู่กันฟัง  แม่ดาวก็ปิดไฟและกำลังกำลังจะนอนด้วยกัน จู่ ๆ ก็มีเสียง  ๆ หนึ่งดังขึ้น หลังปิดไฟ
ดีโด้          แม่ (เสียงแบบลาก ๆ เสียงนิดนึง) ดีโด้มีเรื่องอะไรจะบอกแม่แหละ
แม่            ครับ....มีเรื่องอะไรจะบอกแม่เหรอ
ดีโด้          เอ่อ...........ไม่เอา  ไม่บอกดีกว่า มันเป็นเรื่องไม่ค่อยดีเท่าไหร่
แม่            (พูดแบบนี้ ยิ่งอยากจะรู้นะเนี้ย)  อ้าว.......เป็นงั้นไป  ดีโด้บอกว่า มีเรื่องอยากบอกแม่ไง  ตกลงอยากบอกแม่ไหม
ดีโด้          อยากบอก แต่ไม่อยากบอก
แม่            อ๋อ......ใจหนึ่งก็อยากจะบอกแม่  แต่อีกใจก็ไม่อยากจะบอกแม่เนอะ  นั่นซินะ คงเป็นเรื่องที่พูดยากมากเลยนะเนี้ย
ดีโด้          ใช่.....เล่าแล้วกลัวแม่ดุ  กลัวแม่เสียใจด้วย  เป็นเรื่องไม่ดี
แม่            อืม.....แล้วปกติ เวลาลูกทำอะไรผิด แม่ดุลูกมากเลยเหรอ
ดีโด้          ไม่เลย แม่ใจดี แม่ไม่ค่อยดุ แต่บางทีก็มีบ้างนะ
แม่            นั่นซิ ......แม่คิดว่าแม่สามารถรับฟังลูกได้ทุกเรื่องนะ และสัญญาว่าแม่จะไม่ดุเลย จะรับฟังดี ๆ เชื่อใจแม่ไหม
ดีโด้          ดีโด้ก็อยากบอก แต่ไม่อยากบอกนี่
แม่            อืม.........เอาแบบนี้ไหม เรามาผลัดกันเล่าเรื่อง  ลูกเล่าเรื่องของลูก  แม่จะเล่านิทานพิเศษก่อนนอนเพิ่มให้วันนี้  (ปกติแค่ไหนแค่นั้นตามตกลงกันก่อนเข้านอน)    (โน้มน้าวใจไม่ได้ผล งั้นต้องล่อใจ)
ดีโด้          อืม... ก็ได้ ขอ 2 เรื่องได้ไหม
แม่            ได้ สบายมาก ไม่มีปัญหา (ได้ผล อิอิ)
ดีโด้          วันนี้ชั่วโมงเรียนภาษาอังกฤษ มีการสอบแหละ
แม่            อืม...สอบภาษาอังกฤษเนอะ
ดีโด้          เอ๊ะ....ไม่ใช่ ๆ ไม่ใช่การสอบ แต่ครูบอกว่าเป็นการทดสอบ
แม่            อ๋อ...ทดสอบเนอะ
ดีโด้          ใช่  แล้วดีโด้ทดสอบได้  0  (คะแนน) 
แม่            ได้ 0 เหรอลูก อืม..ข้อสอบคงยากมากเลยเนอะ
ดีโด้          ก็ยากนิดหน่อย  ทำได้บางข้อ  แต่ว่าที่ได้ศูนย์ เพราะดีโด้ลอก
แม่            ลอกเพื่อนข้าง ๆ เหรอลูก
ดีโด้          เปล่า  ไม่ได้ลอกเพื่อน แต่ลอกสมุดตัวเอง แต่คุณครูห้ามเปิดดู  แต่ดีโด้ทำไม่ได้ก็เลยเปิด
แม่            อืม...แล้วสอบอะไร ยังไงเหรอ เช่น สอบเขียนคำว่าอะไร สอบเติมคำ ข้อสอบเป็นแบบไหนลูก
ดีโด้          ก็สอบเขียนคำ
แม่            อ๋อ...เขียนคำที่ลูกเรียนผ่านมาแล้วแบบนี้ใช่ไหม เช่น cat bat rat
ดีโด้          ใช่ ๆ  มีคำพวกนี้ด้วย
แม่            เอ...แต่คำพวกนี้ลูกก็เขียนได้นี่นา แม่จำได้ ว่าลูกเขียนได้
ดีโด้          ก็เขียนได้ที่แม่บอก แต่คำอื่น ๆ เขียนไม่ได้ 
แม่            อ๋อ....ก็เลยอดใจไม่ไหวแอบเปิดดูหนังสือ
ดีโด้          ใช่ๆ  (เสียงระรื่นเลย)  แม่ไม่เสียใจเหรอ ดีโด้ได้ศูนย์

แม่            ไม่เสียใจที่ดีโด้ได้ 0  แต่เสียใจที่ดีโด้ไม่ซื่อสัตย์  แม่ว่าครูเองก็คิดแบบแม่นะ 
ดีโด้          ดีโด้ขอโทษ ก็มันทำไม่ได้นี่นา
แม่            ถึงแม่จะเสียใจเรื่องลูกไม่ซื่อสัตย์ แต่แม่มีก็มีเรื่องดีใจนะ
ดีโด้          ดีใจเรื่องอะไร
แม่            ก็เรื่องที่ลูกกล้าหาญไง  กล้าที่จะบอกกับแม่ กล้าที่จะพูดให้แม่ฟัง ทั้ง ๆ ที่เป็นเรื่องที่ลูกเองก็ลำบากใจมากเนอะ   กล้าหาญนั้นดีแล้ว  อย่าลืมเรื่องความซื่อสัตย์ด้วยนะลูก
ดีโด้          คราบ (ลากเสียงยาน)   แต่แม่ไม่ต้องเสียใจเรื่องศูนย์นะ ดีโด้แก้ตัวเลขเองแล้ว ครูให้ศูนย์แล้วดีโด้ก็ให้คะแนนตัวเองเต็มเลย (พูดแบบครึกครื้น) 
แม่            ดีโด้ครับ ต่อให้ลูกจะเขียนแก้เลข   ลบออก ยังไงซะความจริงก็คือความจริง  ลูกหลอกคนอื่นได้ แต่รู้อยู่แก่ใจ หลอกตัวเองไม่ได้หรอกลูก
ดีโด้          ก็ดีโด้ไม่อยากได้ศูนย์นี่
แม่            ไม่อยากได้ศูนย์  ก็ไม่ยาก ดีโด้ทำได้ แม่เชื่อ  จำได้ไหม คนเราอยากจะเก่งเราทำได้  ทำยังไง จำได้ไหม
ดีโด้          ไม่รู้ซิ
แม่            ก็ที่แม่เคยบอกไง  ขยัน ฝึกฝน ทำซ้ำ ๆ ทำบ่อย ๆ  ถ้าดีโด้อยากทำข้อสอบได้คะแนนเยอะ ๆ ก็ต้องทำแบบนี้แหละ
ดีโด้          ก็ดีโด้ไม่อยากทำ
แม่            นั่นซิ   ดีโด้ไม่อยากทำ  อย่างนั้นก็ต้องยอมรับผลของการกระทำของลูกเอง
ดีโด้          ก็ดีโด้ไม่ชอบอ่านหนังสือ ไม่ชอบเขียน มันน่าเบื่อนี่
แม่            แม่เข้าใจ  ว่าดีโด้ชอบเล่นชอบสนุก ก็ธรรมดาแหละลูก ก็ลูกยังเป็นเด็ก   เด็กก็ต้องชอบเล่น ชอบสนุกเป็นธรรมดา
ดีโด้          แล้วถ้าสอบจริง ล่ะ
แม่            หมายถึง ว่าถ้าสอบจริง ๆ แล้วลูกได้ศูนย์คะแนนเหรอ 
ดีโด้          ใช่
แม่            อืม....แม่ก็ไม่ว่าอะไรนะ  ไม่ใช่ปัญหาของแม่นี่นา  ปัญหาของหนู  
ดีโด้          อย่าเรียกว่า หนู ได้ไหม ดีโด้ไม่ชอบ
แม่            จ้าๆๆ ก็แม่ลืมนี่นา ก็เรียกแบบนี้มันชินแล้ว แล้วได้ศูนย์คะแนนดีโด้รู้สึกยังไง
ดีโด้          ไม่ชอบ
แม่            ไม่ชอบ แล้วรู้สึกอายเพื่อน อายครูด้วยไหม หรือยังไง
ดีโด้          อายด้วย
แม่            นั่นซิ......ลูกไม่ชอบได้ศูนย์คะแนน  รู้สึกอายเพื่อนและครู  อย่างงั้นน่าจะแก้ปัญหานี้ยังไง
ดีโด้          ขยัน ทำซ้ำ ๆ ทำบ่อย ๆ
แม่            ใช่  ลูกรู้   เหลือแค่ลูกลงมือทำเนอะ
ดีโด้          เฮ้อ.....เบื่อเรียนจริงๆ  อยากเกิดเป็นแม่บ้างจะได้ไม่ต้องไปโรงเรียน
แม่            ฮ่าๆๆ   แม่เองเมื่อตอนเป็นเด็กก็คิดแบบนี้แหละ  อยากจะเป็นผู้ใหญ่เร็ว ๆ จะได้ไม่ต้องเรียน  แต่พอเป็นผู้ใหญ่จริง ๆ แล้ว กลับรู้สึกว่าอยากกลับไปเรียน อยากกลับไปเป็นเด็กๆ อีก   ไว้ดีโด้โตขึ้นก็รู้เองแหละ  เอาเป็นว่าตอนนี้เราอยู่กับปัจจุบันก่อนเนอะ

                จากนั้นก็ทำตามสัญญานิทานพิเศษ และนอนกอดกันเช่นเคยเหมือนทุกวัน    
                ด้วยลูกแม่ดาวนั้นปกติ เขาจะเป็นเด็กที่อยากเป็นที่รัก อยากเป็นที่ 1 ในสายตาคนอื่น ๆ รอบ ๆ ตัว มักกดดันตัวเองบ่อย ๆ ถึงไม่มีใครกดดันฮ่าๆๆๆๆ   เป็นเด็กคิดมาก ชอบคิดตีความตามประสา  เด็กบางคนอาจไม่รู้สึกอะไรมากกับเรื่องการวัดผล แต่ลูกแม่ดาวไม่ชอบเลย ไม่ชอบให้ใครว่าให้คะแนน ตัดสิน พิพากษา ประมาณนี้  ไม่ชอบการแข่งขัน เพราะกลัวจะแพ้ กลัวจะดูเป็นคนโง่ในสายตาคนอื่น ดังนั้นแม่ดาวจึงต้องหมั่นดูแลและรักษาดวงใจเสมอ ๆ ฮ่าๆๆๆ   การที่แม่ดาวได้พูดคุยแบบนี้ ช่วยให้ลูกผ่อนคลายความกังวล ความเครียดในเรื่องการเรียน การสอบไปได้ในระดับนึง  เมื่อเขารู้ว่าแม่เข้าใจ แม่ไม่โกรธ ไม่ตำหนิ  เขาก็อุ่นใจไปได้บางส่วน  อีกส่วนก็อยู่ที่ตัวเขาความคิดของเขา   แม่ดาวไม่คาดหวังว่าการพูดคุยแบบนี้จะกระตุ้นให้เขาเกิดความขยันหมั่นเพียรมากขึ้น  แค่เป็นการผ่อนคลายความเครียดให้ลูกแค่นั้น ส่วนเขาจะขยันหรือไม่ ก็สุดแล้วแต่   เป็นแม่เนี้ยต้องใช้สมองคิดเยอะเนอะ ว่าไหม